Best raar zeg, een onbestemd gevoel kreeg ik nadat het album definitief afgemixt was vorige week. De afgelopen 8 weken heb ik naar dat moment toegewerkt en nu… ja… nu is het dan zo ver. Uhm… ja…
In Nederland ga ik voor 2 van de 9 nummers nog een paar Nederlandse achtergrondkoortjes opnemen. En daarna op naar de mastering van het album (hiervoor zoek ik nog de juiste mensen, tips?) en uiteindelijk de release na de zomervakantie. IK KAN NIET WACHTEN.
Deze week was ik fotomodel tijdens de fotoshoot voor mijn album (waar en met wie… dát houd ik natuurlijk nog even geheim😉) en ben ik diep in het papierwerk van de academie gedoken om deze reis te verzilveren als stage. Daarbij kwam een hoop verslaglegging en interviews met muzikanten waarmee ik heb samengewerkt kijken. Vrijdagavond nam ik afscheid van de familie Zango in Mozambique en heb ik een muziekritueel met dans en percussie bijgewoond, in de schuur bij de familie thuis. Natuurlijk heb ik dat gefilmd en de beelden daarvan zijn later zeker terug te zien in de teaser voor het album die ik eind april zal publiceren.
Ik ben deze mensen dankbaar voor de ondersteuning die ze hebben geboden voor het project in de vorm van onderdak, eten en betrokkenheid. Dankzij hen heb ik niet alleen in de Mozambikaanse keuken mogen snuffelen maar heb ik zelf ook mogen oefenen en experimenteren met de gereedschappen die zij mij hebben toegereikt. Ik heb beleefd hoe het is om in Mozambique te leven in de lokale cultuur met de daarbij horende rituelen en belangen. Dat heeft mij een waardevol inzicht gegeven die ik bij me zal blijven dragen terwijl ik de volgende stappen in het verhalenboek van Rosan neem.
Afgelopen zaterdag reisde ik per bus naar Zuid-Afrika en nu ben ik in Pretoria. Ik verblijf bij Jannica en Hamed, een super tof stel! Ik heb die avond nog heerlijk gejamd met lokale muzikanten.
Op dit moment bereid ik mijzelf voor op de terugreis naar Nederland, want woensdag zal ik vanuit Johannesburg naar Dubai vliegen waar ik overnacht op het vliegveld, ergens op de gang liggend op mijn backpack of op een bankje stiekem. De vliegtickets met langere overstap zijn namelijk aanzienlijk goedkoper… Het wachten neem ik dus voor lief. En uiteindelijk vlieg ik donderdag van Dubai naar Amsterdam.
Echt best spannend want een nieuwe uitdaging voor mij is dat ik de tijd moet gaan nemen om te acclimatiseren aangezien ik behoorlijk gewend ben geraakt aan het leven hier na 7 weken. Een lange periode waarin ik geleefd heb met zeer weinig prikkels in een totaal andere cultuur, totaal ander klimaat (nog steeds rond de 30 graden gemiddeld) en totaal ander eten. Ik ben dan ook best benieuwd hoe ik zal reageren op de drukte in Nederland.
Ik vond het erg bijzonder om gedurende deze 7 weken op deze manier mijn belevenissen met jullie te delen. Het was voor mij een houvast en bood enige regelmaat in deze periode. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om de verhalen te lezen. Ik heb onwijs genoten, geleerd en mijzelf verder ontwikkeld als bassist en artiest.
Maar wees niet getreurd, jullie hoeven nog geen afscheid te nemen van dit blog. Want op deze manier zal ik de nieuwste ontwikkelingen wat betreft de release van het album met jullie blijven delen! Tot de volgende ronde en op naar het volgende hoofdstuk.